Μούσα Παιδική
Μούσα Παιδική ονομάζεται ομάδα ποιημάτων («βιβλίο») που περιέχει παιδεραστικά ποιήματα της αρχαιότητας, μια συλλογή ποιημάτων από αρκετούς αρχαίους ποιητές - επιγραμματοποιούς η ανθολόγηση των οποίων αποδίδεται στον Στράτωνα τον Σάρδιο. Τα ποιήματα αυτά αποτελούν το δωδέκατο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας και βρίσκονται στις σελίδες 569-607 του χειρογράφου[1]. Στη Μούσα Παιδική περιέχονται 259 ποιήματα - επιγράμματα, 32 συνολικά ποιητών, καθώς και κάποια των οποίων δεν είναι γνωστός ο επιγραμματοποιός. Τα περισσότερα επιγράμματα αποδίδονται στον Στράτωνα, τον Μελέαγρο, τον Καλλίμαχο, τον Ασκληπιάδη, ενώ μικρότερος αριθμός στον Ριανό, το Διοσκορίδη, τον Ποσείδιππο, τον Στατύλλιο Φλάκκο, τον Αλκαίο, τον Αρτέμωνα και τον Φρόντωνα. Επιγράμματα από εικοσιένα ακόμη ποιητές (ένα από τον καθένα) είναι επίσης μέρος της ανθολογίας «Μούσα Παιδική».
Η ανθολογία αυτή αρχίζει με το πρώτο επίγραμμα - αφιέρωση του Στράτωνα, προς τον Δία, και λέει ότι δεν ενοχλεί τις Μούσες (δεν την αφιερώνει σε αυτές). Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ποιητής αγαπά («φιλώ») τα παιδιά και προς τα παιδιά μιλά, και αναρωτιέται γιατί (να ενοχλούσε) τις Μούσες του Ελικώνα. Προτιμά λοιπόν την ανδρική θεότητα του Δία (που ήταν γνωστό ότι από το δωδεκάθεο αυτός ήταν που είχε σχέσεις και με παιδιά/νέους) και όχι τις γυναικείες θεότητες των Μουσών[2]. Σε άλλα επιγράμματα γίνεται συχνά αναφορά στη σχέση Γανυμήδη-Δία[3].
Μούσα Παιδική: Κατάλογος ποιητών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Ποιητής (όπως τον αναφέρει η Ανθολογία) | Σχόλια / Επιγράμματα | Αριθμός επιγραμμάτων |
|---|---|---|
| Στράτωνος |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 13 15 16 21 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 231 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 258 |
94 |
| Μελεάγρου |
23 33 41 47 48 49 52 53 54 56 57 59 60 63 65 68 70 72 74 76 78 80 81 82 83 84 85 86 92 94 95 101 106 109 110 113 114 117 119 122 125 126 127 128 132 133 137 141 144 147 154 157 158 159 164 165 167 256 257 19* |
60 |
| Άδηλον | δεν είχε δηλωθεί σε ποιόν αποδίδονται
17 19 39 40 61 66 67 69 79 87 88 89 90 96 99 100 103 104 107 111 112 115 116 123 130 136 140 143 145 151 152 155 156 160 |
34 |
| Καλλιμάχου |
43 51 71 73 102 118 134 139 148 149 150 230 |
12 |
| Ασκληπιάδου | μπορεί να είναι είτε ο Αδραμυττηνός, είτε άλλος Ασκληπιάδης
46 50 75 105 135 153 161 162 163 166 |
10 |
| Διοσκορίδου |
14 37 42 169 170 171 |
6 |
| Ριανού |
38 58 93 121 142 146 |
6 |
| Ποσειδίππου |
45 98 120 131 168 |
5 |
| Αλκαίου | είτε ο Μεσσήνιος, είτε άλλος Αλκαίος
29 30 64 |
3 |
| Στατυλλίου Φλάκκου |
25 26 27 |
3 |
| Άδηλον οι δε Αρτέμωνος | άλλοι δε το αποδίδουν στον Αρτέμωνα
55 124 |
2 |
| Φρόντωνος |
174 233 |
2 |
| άλλο | δεν είχε δηλωθεί σε ποιόν αποδίδεται
62 |
1 |
| Αλφείου Μυτιληναίου | 18 | 1 |
| Αντιπάτρου | θεωρείται ότι είναι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος (επιγραμματοποιός)
97 |
1 |
| Αράτου | 129 | 1 |
| Ασκληπιάδου Αδραμυτηνού | 36 | 1 |
| Ασκληπιάδου ή Ποσειδίππου | 77 | 1 |
| Αυτομέδοντος | 34 | 1 |
| Γλαύκου | μπορεί να είναι είτε ο Νικοπολίτης, είτε ο Αθηναίος, είτε άλλος Γλαύικος
44 |
1 |
| Διοκλέους | 35 | 1 |
| Διονυσίου | (δεν αναφέρεται ποιος από τους Διονυσίους στους οποίους αποδίδονται επιγράμματα της Ανθολογίας)
108 |
1 |
| Ευήνου | ένας από τους επιγραμματοποιούς με το όνομα Εύηνος
172 |
1 |
| Θυμοκλέους | 32 | 1 |
| Ιουλίου Λεωνίδα | 20 | 1 |
| Μνασάλκου | 138 | 1 |
| Νουμηνίου Ταρσέως | 28 | 1 |
| Πολυστράτου | 91 | 1 |
| Σκυθίνου | 232 | 1 |
| Σκυθίου | αναφέρεται ως Σκυθίου όχι Σκυθίνου
22 |
1 |
| Φλάκκου | 12 | 1 |
| Λαυρέα | 24 | 1 |
| Φανίου | 31 | 1 |
| Φιλοδήμου | 173 | 1 |
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Anthologia Greca ad Fidem, Codicis olim Palatini nunc Parisini ex apographo Gothano edita, Tomus Secundus, Friedrich Jacobs, Lipsiae, 1814, σελ. 449-530
- ↑ A Problem in Greek Ethics, John Addington Symonds, 1901, κεφάλαιο XVI: Greek libert and Greek liva extinguished
- ↑ Musa Paidika de Estratón de Sardis, Siendo el libro XII de la Antología Griega, Traducción de Claudio R. Varela con la colaboración de Ofelia Leiva. Buenos Aires, 08/04/2010